Μαρία Πηνελόπη Σταυριανού ονομάζεται η σημερινή μας καλεσμένη και «Πολύ» η ποιητική της συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Μία ποιητική που παρουσιάζει την έννοια του τίτλου μέσα από τα μάτια του ενός εκ των πρωταγωνιστών, που δεν συμβαδίζει πάντοτε με των υπολοίπων. Κι έτσι το «πολύ» μπερδεύεται με το «λίγο», το «πάντα» με το «ποτέ», το «όλα» με το «τίποτα». Και κάπου εκεί δημιουργούνται ερωτήματα, ερωτήματα που θα μας απαντήσει η ίδια η συγγραφέας μέσα από αυτή τη συνέντευξη.
Πάμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε!
1) Καλώς σε βρήκα Μαρία!! Καταρχάς, θέλω να μου πεις ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσεις την πορεία σου στον συγγραφικό χώρο.
Μ.Π. : Καλησπέρα Δημήτρη και σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Λοιπόν, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κάτι γράφω. Οπότε πραγματικά δεν ξέρω αν υπήρχε εξ αρχής κάποια αφορμή που μπορώ να αναφέρω. Θαρρώ πως ήταν μια πηγαία ανάγκη.
2) Η ποίηση είναι ένα ομολογουμένως δύσκολο μονοπάτι. Εσύ, πώς αποφάσισες να το ακολουθήσεις;
Μ.Π. : Όπως όλα τα μεγάλα που συμβαίνουν στην ζωή. Απλά συνέβη. Απλά αποτύπωνα συναισθήματα στο χαρτί, σε προσωπικό επίπεδο. Κάποια στιγμή μετά από πολύ καιρό κάποιοι δικοί μου άνθρωποι με έπεισαν να τα στείλω σε εκδοτικούς, εκεί ήρθε η σκέψη πως θα ήταν όμορφο να τα έχω στην βιβλιοθήκη μου και κάπως έτσι είχα την τύχη να γνωρίσω τον Νέστορα και να ξεκινήσουν όλα.
3) Ποιες οι επιρροές σου, ποιους ανθρώπους της λογοτεχνίας θαυμάζεις;
Μ.Π. : Όσον αφορά τον θαυμασμό είναι άφθονος. Θα έχω αδικήσει πολλούς αν άρχιζα να παραθέτω ονόματα. Παρόλα αυτά θα αναφέρω ενδεικτικά τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, τον οποίο και αγαπώ, την Κ. Γώγου, τον Κ. Καβάφη, την Σάρα Κέιν, τον Τ. Μπουκόφσκι.
4) Λογική ή συναίσθημα; Ποιο από τα δύο παίζει κυρίαρχο ρόλο στα γραπτά σου;
Μ.Π. : Νομίζω πως όποιος έχει διαβάσει κάτι δικό μου, αντιλαμβάνεται. Δεν χρειάζεται να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Γράφω με έναν λογικό τρόπο για δυνατά και έντονα συναισθήματα.
5) Είναι δύσκολο ή εύκολο για εσένα κάθε φορά, να μετατρέψεις τις σκέψεις σου σε στίχους;
Μ.Π. : Είναι εύκολο τις περισσότερες φορές. Πηγάζει αβίαστα ό,τι θέλω να πω. Δεν βρίσκεις πάντα ευθύς αμέσως τις σωστές λέξεις να το περιγράψεις, αλλά και αυτό μέρος της διαδικασίας είναι.
6) Ας μιλήσουμε για το “Πολύ”. Τι σημαίνει για εσένα αυτή η ποιητική, ποια τα συναισθήματά σου κρατώντας τη στα χέρια σου και γνωρίζοντας ότι είναι δικό σου παιδί;
Μ.Π. : Είναι μια πολύ προσωπική μου συλλογή, σχεδόν βιωματική θα έλεγα. Και μου προκαλέι μεγάλη συγκίνηση και η έκδοσή της αυτή καθαυτή και η ανταπόκριση των αναγνωστών που συγκινούνται και ταυτιζονται. Είναι ένα επίτευγμα.
7) “ Για λίγο. Μέχρι ασυναίσθητα να συνεχίσω να σχηματίζω στη λευκή σελίδα, με την άκρη του δαχτύλου μου, το περίγραμμα των χειλιών σου.” – τι σημασία έχει για εσένα ο έρωτας; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στο συγκεκριμένο βιβλίο αλλά και γενικότερα;
Μ.Π. : Ο ρόλος που έχει για μένα ο έρωτας είναι ανάλογος με τον ρόλο που έχει και στο βιβλίο και σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Είναι παντού. Και δεν είναι απαραίτητα ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Θα μπορούσε να είναι σε όλες μας τις διαπροσωπικές σχέσεις, στις ιδέες μας και στα θέλω μας. Όλα ας τα κάνουμε με έρωτα, μα όχι με την κλισέ εκδοχή του.
8) “Σε δίπλωσα προσεκτικά και σε φύλαξα κάπου τόσο βαθιά, / που πόνεσε πολύ να μπω μέχρι εκεί να σε αφήσω.” Η αγάπη πάντα συνοδεύεται από τον πόνο; Κι αν ναι, πόσο μεγάλος είναι αυτός;
Μ.Π. : Ο πόνος πάντα υπάρχει και είναι μέσα στο ταξίδι. Όπως και η αγάπη και ο έρωτας και η απώλεια και η απογοήτευση και ο ενθουσιασμός και όλα. Το θέμα είναι πώς τα βιώνουμε. Όσο μεγαλύτερο το ένα, τόσο μεγαλύτερο και το άλλο. Συμπέρασμα: Το μέγεθος παίζει ρόλο.
9) Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου από αυτό το ταξίδι;
Μ.Π. : Εύχομαι κάποια μελλοντικά μου σχέδια να πάρουν γραμμή σύντομα, ώστε να τα συζητήσουμε και αυτά εν καιρώ.
10) Θα ήθελες να μας πεις αν υπάρχει κάτι που να ετοιμάζεις αυτή τη περίοδο, να μοιραστείς μαζί μας τα μελλοντικά σου σχέδια;
Μ.Π. : Προτιμώ η δουλειά μου να μιλάει πριν από μένα. Έχω κάποια σχέδια σε πρώιμο στάδιο και αυτή την περίοδο θέλω λίγο να ευχαριστηθώ τους καρπούς των κόπων μου και να το δω λίγο από απόσταση.
Μαρία, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σου!!!
Η Μαρία Πηνελόπη Σταυριανού ήρθε στον κόσμο τον Αύγουστο του 1993. Έχει μεγαλώσει στη Νίκαια και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Είναι ηθοποιός, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Παρεμπιπτόντως έχει σπουδάσει τεχνικός εφαρμογών πληροφορικής. Από μικρή ηλικία καθόταν και παρατηρούσε τους ανθρώπους και έτσι άρχισε να γράφει. Έχει αλλάξει πλήθος εργασιών για βιοποριστικούς λόγους, κάτι το οποίο τη βοήθησε να εξελίξει τη συλλογή υλικού και έμπνευσης του έργου της.
Έχει γράψει σενάρια για ταινίες μικρού μήκους, τα πρώτα της θεατρικά έργα, κάποια διηγήματα και ποιήματα. Μισεί να βαριέται και καταπιάνεται με ότι πέσει στα χέρια της καθώς επίσης, ζωγραφίζει, ασχολείται με την φωτογραφία, την φιλοσοφία, τα ταξίδια και υμνεί ως πυρήνα όλων των χόμπυ της, τις τάσεις φυγής της που την εμπνέουν να συνεχίσει
Για την ομάδα του Authoring Melodies