Ανοιγοκλείνω με βιάση τα βλέφαρά μου καθώς συνέρχομαι απ’ το χτύπημα. Το πρώτο που νιώθω δίπλα μου, τα τρία αγόρια μου, ολάκερη η ζωή μου.
«Μαμά…»
«Μανούλα…»
Δυο φορές. Δυο φωνές. Λαθεύω. Θεέ μου, λαθεύω. Δεν είναι ολάκερη η ζωή μου. Είναι λειψή. Μια φωνή λιγότερη. Μια ζωή λιγότερη.
«Πού;» ουρλιάζω κι η ψυχή μου σκίζεται. «Πού είναι ο άλλος γιος μου;»
ΚΥΠΡΟΣ θαλασσοφίλητη, λιόχαρη. Μα δουλωμένη στους αποικιοκράτες. Όταν σημαίνει η ώρα, ο λαός της σηκώνεται ορθός, μόνος, ενάντια σε μια αυτοκρατορία. Πολεμάει κι ελπίζει. Πονάει και ματώνει.
Στις αγχόνες των Άγγλων πρώτα. Κι ύστερα κατάντικρυ στον Τούρκο. Τον εισβολέα που πνίγει στο αίμα το νησί, εκείνο το μαύρο καλοκαίρι του ’74. Το καλοκαίρι των νεκρών, των αιχμαλώτων, των ξεριζωμένων, των χιλιάδων αγνοουμένων.
Της Μαρίτσας που απόμεινε με μια άδεια, ορφανεμένη αγκαλιά. Της Ελένης που αρνιέται να μαυροφορεθεί, γιατί δεν της παράδωσαν ένα κορμί να το μοιρολογήσει. Του Βαγοράκη που στέκει ολημερίς με τη φωτογραφία ενός χαμένου πατέρα κρεμασμένη στο άγουρο στήθος του. Του Νίκου, του Ανδρέα, του Μάρκου, εικόνες ασπρόμαυρες μπρος σ’ αναμμένα καντήλια.
Άντρες, γυναίκες, παιδιά, αδέρφια μας στην Κύπρο.
Αυτό είναι το δίκιο και το δάκρυ τους.
Αυτός είναι ο αγώνας τους.
Βρείτε το βιβλίο ΕΔΩ
«Η λίμνη Μπλεντ είναι μια σταγόνα παραδείσου πάνω στη γη. Από τα νερά της αναδύεται το μοναδικό νησάκι της Σλοβενίας, που έχει έκταση μόλις ένα στρέμμα και φιλοξενεί την εκκλησία της Παναγίας με τη φημισμένη καμπάνα των ευχών. Αυτόν τον παράδεισο επέλεξε ο άντρας μου για να στήσει την κόλασή του. Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, άφησε πίσω του υπέρογκα χρέη και ένα ιδιόχειρο σημείωμα γεμάτο ακατανόητους γρίφους, που με ανάγκασαν να εγκαταλείψω την Ελλάδα και να ταξιδέψω εδώ. Χωρίς γονείς, συγγενείς και φίλους, άστεγη και απένταρη στα σαράντα ένα μου χρόνια, με δύο ανήλικα παιδιά και έναν ανελέητο διώκτη στο κατόπι μου. Αυτά που με περίμεναν στο Μπλεντ συμβαίνουν μόνο στους εφιάλτες. Σίγουρα θα σας γινόμουν συμπαθής αν υποκρινόμουν τη δυστυχή χήρα, την αφελή γυναίκα που εμπιστεύτηκα τον λάθος άντρα. Η δική μου αλήθεια, όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Και ξεπερνάει κατά πολύ τη δική σας φαντασία…»
Μια αληθινή ιστορία, γεμάτη καταιγιστικές ανατροπές, με φόντο την παραμυθένια λίμνη Μπλεντ στη Σλοβενία.
Βρείτε το βιβλίο ΕΔΩ
«Μόνη της το έφτιαξε το τρίτο νυφικό… Κάθε βελονιά περασμένη με αγάπη και προσδοκίες. Ήλπιζε μόνο να ’ναι το τελευταίο! Ήλπιζε να ’ναι το τυχερό!»
ΚΑΣΟΣ, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1940. Ο Κωνσταντής και η Κασσία, στον δρόμο τους για το σχολείο, εξομολογούνται ο ένας στον άλλο πως δεν τους δένει μόνο η φιλία, αλλά κάτι πολύ πιο δυνατό. Παρά τις δυσκολίες και τις απώλειες που θα αντιμετωπίσουν σε ένα νησί ιδιαίτερα ταλαιπωρημένο από την έλευση τριών διαδοχικών κατακτητών, και σε πείσμα της μοίρας, που δε βρίσκεται ούτε στιγμή με το μέρος τους, ο έρωτάς τους θα ανθίσει.
Η αναπόφευκτη μετανάστευση στην Αυστραλία, χρόνια αργότερα, εκείνου ως εργάτη σε φυτείες και εργοστάσια κι εκείνης ως νύφης διά αλληλογραφίας, θα τους οδηγήσει σε ξεχωριστά μονοπάτια, γεμάτα εμπόδια, ένοχα μυστικά, προδοσία και αίμα.
Καθώς η πολυπόθητη κατάκτηση της ευτυχίας φαντάζει ουτοπία και η απελπισία βυθίζει την Κασσία ολοένα και περισσότερο στα σκοτάδια της, θα έρθει η στιγμή που θα θέσει ένα δύσκολο ερώτημα στον εαυτό της. Μήπως η ευδαιμονία δεν είναι μια παρατεταμένη κατάσταση που συντροφεύει κάποιον σε όλη του τη ζωή, αλλά λίγες πολύτιμες στιγμές για τις οποίες πρέπει να αισθάνεται ευγνώμων;
Βρείτε το βιβλίο ΕΔΩ
Προηγούμενος μήνας ΕΔΩ
Περισσότερες νέες κυκλοφορίες από τις Εκδόσεις Ψυχογιός ΕΔΩ